Terug naar Nederland

Vrijdagmorgen, rond de klok van 6 uur wrijven we de slaap uit onze ogen en blijven we nog lekker even in ons bed en denken we terug aan alles wat we hebben meegemaakt de afgelopen weken.

Wat hebben we genoten van elkaar, het heeft vanaf het begin geklikt, we werden een steeds hechtere groep, veel humor, veel gelachen, maar ook intensieve diepgaande gesprekken over de meest uiteenlopende onderwerpen, de  gezamenlijke interesse voor de prachtige flora en fauna, we vulden en voelden elkaar ontzettend goed aan.

Peru, we zijn ervan gaan houden, een land dat nog veel ontwikkelingen moet meemaken, een onstabiele overheid die veel modernisering in de weg staat, een heel vruchtbaar land, de mensen zijn hele aardige vriendelijke mensen (wel klein) ze zijn ondernemend overal zie je kleine verkooppunten van de meest uiteenlopende artikelen, het verkeer is chaotisch, veel wegen zijn erg slecht.

Het land is voor westerse begrippen goedkoop (in niet toeristische streken), overal taxi's  en of motorkar, vooraf over de prijs onderhandelen is een must.

Veel indruk hebben onze bezoeken aan Compassion, Tear, Edukans en aan Laura bij de San Lucas kliniek op ons gemaakt.
Erg interessant en leerzaam waren de conferenties en bezoeken aan de universiteit en enkele scholen.

En dan de jungle, leven in de meest primitieve vorm, blije hartelijke mensen hebben we daar ontmoet, en dat een paar mensen daar een kerkje in stand houden, een hele mooie belevenis en ervaring.

Wat we niet zullen missen is elke dag rijst met kip, soep met kip, overigens de laatste week hadden we daarover niet te klagen, er bleken veel meer mogelijkheden te zijn in het Peruaanse eten, en heel lekker !!!!

Tot slot moeten we erkennen dat het lichamelijk best wel wat van ons vergde, onze lichamen hebben best wel eens geprotesteerd, menig maag en darm had tijdelijke medicatie nodig, onze westerse hygiene heeft toch een heel andere norm dan die in Peru, het was intensief, veel gelopen, gezien en gedaan,  maar wat hebben we vooral genoten.

Jan en Tabitha die de Spaanse taal machtig zijn hebben ons geweldig geholpen bij al het vertaalwerk, wat zullen zij soms moe zijn geweest van al dat vertalen, lieten ze niet overigens nooit merken !!
En Jan die Peru en de Peruaanse cultuur en natuur door en door kent heeft ons door zijn kennis en enthousiasme meegetrokken in de liefde voor dit land. 

En toen werd het tijd om het bed te verlaten, douchen wassen scheren kammen.. op naar "ons" supermarktje daarna naar "ons" parkje, heerlijk ontbijtje, de laatste vogeltjes gefotografeerd, op naar de Starbucks voor echte koffie.

De koffers ingepakt en rond 11 uur stond ons taxibusje klaar om ons te vervoeren naar de luchthaven.
Zonder problemen ons ingecheckt en dan was het zover de eerste stap richting Nederland, we kwamen met Copa Air aan in Panama, vandaar vlogen we verder met KLM een lange vlucht maar de goede verzorging maakte veel goed.

Na een zorgvuldige berekening door Ruud konden wij hem om 22.00 uur ( tussentijd)  feliciteren met zijn verjaardag, we zongen uitbundig en ook de stewardessen vergaten Ruud niet, erg bijzonder om zo op 10.000 meter hoogte je verjaardag te vieren, leuk! 

We kregen voldoende te eten en te drinken en konden zo goed en kwaad als dat ging nog even slapen en om 12.45 uur (Nederlandse tijd) landen we op Schiphol, toch weer fijn om in Nederland te terug te zijn.

Een gezamenlijk treinkaartje kopen bleek nog niet het meest eenvoudige te zijn, maar uiteindelijk lukte dat ook, Jan stapte uit in Almere om de stoptrein naar Kampen te pakken, raar om ineens afscheid te nemen.
In Zwolle namen we afscheid van elkaar, de reis zit er op, de herinneringen blijven!

Met heel veel plezier heb ik dagelijks onze belevenissen aan deze blog toevertrouwd,  ontzettend leuk om al die reacties via deze blog, mail of app. Etc.. te ontvangen, erg fijn dat jullie zo met ons meeleefden, het waren 18 schitterende dagen, ik ben dan ook ook erg blij en dankbaar dat we deze reis mee konden en mochten maken.

Met liefdevolle groet, Harjan.